Žrijeb će danas odlučiti da li u osmini finala idu na Fjorentinu ili bečki Rapid. Jasno je da bi Borac imao bolje šanse protiv Austrijanaca, ali i ovo do sada je već istorijski poduhvat…
Banjalukom je još jesenas zavladala fudbalska euforija, prije osam dana na Gradskom stadionu se okupilo preko 8.000 ljudi što je bio četvrti najgledaniji meč u Ligi konferencije tog dana, a značajnu podršku navijača su Banjalučani imali i sinoć u Ljubljani. Što od stotina navijača koji su došli iz Banjaluke, što od simpatizera koji žive u Sloveniji i okolini.
Jedan od banjalučkih svjedoka rovovske borbe proiv Zmajčeka je bio i Siniša Mrkobrada, dobro poznato ime svima u Banjaluci, Republici Sprskoj i BiH. Nekada golman i kapiten Borca, a danas trener golmana u banjalučkom klubu i reprezentaciji BiH. Mrkobrada je lokalna legenda, omiljena gradska raja i jedan od najpopularnijih fudbalera u istoriji Borca. U Platonovoj je stasavao od pionira, preko kadeta i omladinaca do prvog tima. Bio je tu kada su bila najteža vremena i kada je Borac borio za opstanak i bio 15. na tabeli, a bio je tu i kada je osvojena prva titula šampiona Republike Srpske.
Život i karijera su ga vodili u Španiju, Švedsku, Vijetnam, istovremeno je branio i radio obične poslove, ali Banjaluku i Borac nije mogao da zaboravi. Nakon igračke karijere se posvetio radu sa golmanima u Borcu. Prije toga je radio sa golmanima individualno i jedan je od najzaslužnijih za karijeru Vladana Kovačevića. Radio je sa njim i hrabrio ga da ne odustaje iako u Borcu nisu vjerovali u njega i kao dijete su ga škartirali kao netalentovanog. Kovačević je preko Sarajeva kasnije stigao do poljskog Rakova gdje je bio najbolji golman lige. Ljetos je obezbjedio i veliki transfer u lisabonski Sporting, da bi nedavno potpisao za Legiju. Ali, bila su to vremena kada Borac nije bio ovako jak i organizovan i kada Mrkobradu nije imao ko da čuje i vjeruje njegovoj procjeni…
Danas Mrkobrada radi sa Filipom Manojlovičem, junakom sinoćnjeg podviga u Ljubljani i u onom odbranjenom penalu je sigurno bio i djelić njegovih zasluga.
Iako je prije mjesec dana operisao kuk i morao na bolovanje, ni po koju cijenu nije hteo da propusti istorijsko gostovanje u Ljubljani. Došao je na utakmicu na štakama, emotivno preživljavao sa ostatkom tima skoro dva sata fudbala i na kraju je u momentima ekstaze bacio štaku na deo tribina sa navijačima Borca koji su to oduševljeno pozdravili.
I nije samo fudbal ono što ga čini lokalnom legendom. Baš zbog te te emocije, neposrednog karaktera i lojalnosti Borcu, Siniša Mrkobrada je jedan od simbola kluba iz Platonove.
A nakon slavlja je nasmijao javnost statusom na Fejsbuku.
– Kad budem pričao unucima da je Borac gazio Evropu, a ispali Mančester Siti, Seltik, Sporting, Milan i Juventus… Biće šapat iza leđa, deda puko, preskače terapiju… – duhovito je napisao Mrkobrada na svom profilu.
Njegov primjer je možda i najbolji pokazatelj duha zajedništva i jedinstva koji vladaju u Borcu. Banjalučani su od ljetos odigrali 16 utakmica u Evropi! I pripredili sezonu koju će Krajina, Republika Srpska i Bosna i Hercegovina vječno pamtiti. Sada je Borac svima simpatičan i zanimljiv, ali nije uvijek bilo tako. Tačnije, u posljednjih tridesetak godina je to bilo prava rijetkost. Borac je imao loših nego dobrih godina. Čak četiri puta je u prethodnih 20 godina ispadao iz Premijer lige BiH. Mnogi su tada okretali glavu od njega, a danas bi da se malo ogrebu o slavu Mladenu Žižovića i njegovih izabranika i da pripišu neku zaslugicu.
Mrkobrada se sjeća svih tih vremena. Možda je zato ona štaka bačena u tribine bila vulkan davno potisnutih emocija i momenat kada je iz njega izašlo sve, prenosi Mocart.
Najnovije vijesti Srpskainfo i na Viberu