Međusobna bliskost između Srba i Helena ne odnosi se samo u tome što tokom ljetnjih meseci veliki broj turista iz Srbije pređe granični prelaz Evzoni i provede godišnji odmor na Egejskom, Sredozemnom ili Jonskom moru, dok vam Grci gostoprimstvo vrate sa osmjehom i nekoliko srpskih riječi dok vam prodaju giros koji možda i ne vrijedi te pare.
Istorijske prilike natjerala su ova dva naroda tokom Prvog svjetskog rata da stvore neraskidiv bratski odnos koji traje i dan danas. Sport kao globalni sociološki fenomen dodatno je učvrstio povezanost između dva balkanska naroda, pa se tako navijači srpskih i grčkih klubova međusobno bratime, a boja se koristi kao sredstvo identifikacije jednih sa drugima. Kao produkt svega ovoga nastala je bratska veza između tifoza Crvene zvezde i Olimpijakosa, logično najprije zbog bliskosti između srpskog i grčkog naroda, a potom i zbog istovetnih crveno-bijelih boja.
Tokom proteklih 11 godina mnogo puta su beogradski i pirejski crveno-bijeli odmjerili snage u Evroligi, a novi okršaj sa etiketom “bratski” u elitnom klupskom takmičenju na programu je večeras od 19 časova. Ponovo će navijači oba tima u dupke punoj Dvorani mira i prijateljstva pjevati u transu i jednoj i drugoj ekipi, naravno sve do situacije kada meč ne počne da se lomi i to je u redu. Međutim, ako govorimo sa čisto sportske strane, onda tu nema nikakvog bratskog okršaja, niti “mira i prijateljstva”.
Crvena zvezda se nalazi na dobrom putu da obezbjedi prolaz u nastavak takmičenja, prvi put od sezone 2015/16 u kojoj je tim sa Malog Kalemegdana igrao Top 8 fazu Evrolige. Konačno Zvezda drži sudbinu u svojim rukama, bez obzira na tri uzastopna poraza u Evroligi i teško da na gostovanje Olimpijakosu gleda kao na “bratski”. Jedina stvar koja će sigurno biti na pameti svakom od igrača koje sa klupe predvodi Janis Sferopulos jeste kako da u ovu utakmicu uđu sa što više žara, energije i motivacije, kao da im sa druge strane stoji zakleti neprijatelj. Kako da imaju nenadmašnu želju za pobjedom, pa makar nasuprot njih bio i rod rođeni.
Znaju Nemanja Nedović, Nikola Kalinić, Ajzea Kenan i ostali da im pirejski crveno-bijeli neće prirediti nikakve ustupke, već će verovatno igrati kao da im je u goste stigao najveći rival. Sa istim mentalitetom izaći će sigurno i košarkaši Olimpijakosa. I tu nema ničeg spornog, jer svako igra za svoje motive i rezultate.
Ove sezone postoji jedna poveznica više koja spaja beogradske i pirejske crveno-bele, a to je Filip Petrušev. Srpski reprezentativac se vratio na Mali Kalemegdan kao pozajmljeni igrač upravo Olimpijakosa i igra kao nikad u karijeri. Da “bratskih” ustupaka neće biti jasno se može vidjeti iz priče da je Zvezda pitala Olimpijakos da li Petrušev može ipak da zaigra na večerašnjoj utakmici i pomogne joj u prilično nezahvalnoj poziciji. Odgovor je bio negativan. Znaju u redovima grčkog velikana kakva im opasnost prijeti od Zvezdinog centra, pa je razumljivo zašto su se odlučili za ovaj potez. Zvezda bez Filipa, Luke Mitrovića i Džoela Bolomboja nema centra na raspolaganju. Tačnije, trener Sferopulos sveden da na ‘petici’ igra sa Nikolom Kalinićem, Dejanom Davidovcem i Džonom Braunom.
Istorija kaže da Olimpijakos i Crvena zvezda nisu imali susrete u kojima je bilo nekakvih popusta. Čist profesionalizam i maksimalna želja za pobjedom. U mislima navijača Zvezde ostala je sezona 2016/17. Beogradski crveno-bijeli završili tada kao prvi klub ispod plej-of crte, sa istim brojem pobjeda kao osmoplasirana Darušafaka, ali dva poraza od grčkog kluba su im, između ostalog, došla glave.
Trostruki osvajač Evrolige je najprije rutinski slavio na domaćem parketu u 13. kolu 73:65, da bi u 27. rundi Olimpijakos stigao u krcatu Beogradsku arenu u situaciji kad je već obezbjedio prolaz, dok su se beogradski crveno-bijeli i dalje borila za plasman u plej-of. Utakmica je bila žargonski rečeno rovovska borba koja je pri rezultatu 58:58 otišla u produžetak. Na kraju je grčki predstavnik odnio pobjedu karakterističnim flouterom Jorgosa Printezisa skoro u posljednjoj sekundi. Znali su igrači Olimpijakosa to da proslave na parketu, ali su dobili priličnu porciju zvižduka. Može se reći da su tada eliminisali Zvezdu jer je upravo ta jedna pobjeda mogla da odvede tim sa Malog Kalemegdana drugi put uzastopno u plej-of Evrolige.
Ali, to je sve u prošlosti. Opet, u profesionanom sportu nema prijateljskih ustupaka. Računica je i sada vrlo jednostavna, kada se nađete na parketu nema nikakvog sentimenta, emocija ili bratstva. Zvezda napokon drži konce sudbine u svojim rukama i ako želi da tako ostane treba da pobjeđuje. U ovoj situaciji konkretno, makar da pokuša da savlada Olimpijakos, da mu pruži jak otpor. Do kraja, da nadigra svakog ko joj se nađe na putu…
Večeras će bratstvo ostati po strani, bar dok ne prođu 40 minuta u Dvorani mira i prijateljstva, prenosi Mocart.
Najnovije vijesti Srpskainfo i na Viberu