Aleksandar Stanojević davna je prošlost u Humskoj, a iako važi za velikog partizanovca, svoj treći mandat na klupi crno-bijelih završio je vjerovatno kao nijedan trener do sada.
Ponižen od strane najvećeg rivala usljed poraza od 0:4 na svom stadionu, ali i fizički i emotivno povrijeđen od strane navijača koji su mu nekada klicali.
Od “ti si prvi trener, Stanoje”, do “Stanoje, odlazi”, bilo je potrebno malo, ali dovoljno da pukne bruka isto kao što je i staklo na prozoru svlačionice koje ga je na konferenciju za medije dovelo okrvavljene glave.
Bilo je jasno da Stanojević i Partizan zajedno više ne mogu i razlaz je bio neminovnost.
Partizan je ispao iz sva tri evropska dvomeča i, od kvalifikacija za Ligu šampiona, ostao bez ijedne grupne faze UEFA takmičenja.
Po tome je bio jedinstven u Evropi ove sezone.
Doveo je “brdo” igrača sumnjivog ili nesumnjivo lošeg kvaliteta, a koji su dobili ugovore kakve su mogli samo da maštaju u Football Manager simulaciji.
U domaćem prvenstvu je, uprkos početnoj prednosti u odnosu na Crvenu zvezdu, Stanojevićev tim nanizao kikseve protiv IMT-a, Vojvodine i OFK Beograda.
Kada se tome dodaju porazi u oba meča od Genta (0:1, 0:1), te Lugana (0:1 u Beogradu, pa uprkos 1:2 u Švajcarskoj crno-bijeli su u produžetku pali sa igračem više i teren napustili pognute glave), a na kraju i Crvene zvezde – Partizan je sa Stanojevićem vezao ukupno osam uzastopnih neuspjeha
Sva dešavanja prije, za vrijeme i poslije 174. “vječitog” derbija bila su kap koja je, na crno-bijeloj strani Topčiderskog brda, prelila odavno prepunu čašu.
Prva promjena bio je povratak Sava Miloševića, trenera koji je samo u Partizanu prije pola decenije imao kakve-takve rezultate.
Nakon toga se na klupi Olimpije iz Ljubljane i reprezentacije BiH, najblaže rečeno, nije proslavio.
Zbog toga je bilo puno sumnji, da će Milošević ovog puta moći da uradi makar približno istu stvar. A uradio je, još kako.
Pored osvojenog Kupa pobjedom nad Zvezdom na “Marakani”, te 2019. godine je u Humsku doveo Mančester junajted u grupnoj fazi Lige Evrope, a onda u Hagu u posljednjim minutima volšebno sa igračem više prokockao dva gola prednosti i ostao bez “proljeća u Evropi”.
Zbog kasne promocije, nije vodio tim u Lučanima, gdje je Branko Vukašinović savladao Mladost sa 3:1 i pokrenuo veliku seriju koju je nastavio Milošević.
Debitovao je sa 4:1 protiv Tekstilca, a onda je u danu tektonskih promjena i smjene Partizanove vlasti, u Novom Pazaru napravio veliki preokret od 0:2 i slavio sa 4:3.
Dolaskom Rasima Ljajića, Predraga Mijatovića i Danka Lazovića “grobari” su prekinuli bojkot i njih čak 17.156 je uživo bodrilo Miloševića i njegove igrače protiv Čukaričkog. Epilog – novi preokret “parnog valjka” i veliki trijumf rezultatom 3:1.
Uslijedila je nešto lakša pobjeda nad Mladosti GAT u Novom Sadu (3:0), u okviru 1/16 finala Kupa Srbije, da bi prethodnog vikenda pao i TSC u Bačkoj Topoli (2:1).
Teško, ali ne i nezasluženo, pa je Partizan kompletirao niz 6/6 od katastrofalnog poraza u “vječitom” derbiju.
Najnovije vijesti Srpskainfo i na Viberu