I kada se našao na preliminarnoj listi, malo ko je očekivao da će Stojić „preživjeti“ sječu.
Konkurencija u defanzivi je žestoka, iako se, paradoksalno, baš taj dio tima karakteriše kao najslabiji.
Razlog: Piksi već godinama računa na manje-više iste štopere – u sistemu sa tri uglavnom su to Miloš Veljković, Strahinja Pavlović i Nikola Milenković, uz dodatak Strahinje Erakovića, Nemanje Gudelja i Srđana Babića – i izbegava eksperimente.
Očigledno, selektor smatra da je došlo vrijeme za određene promjene, pa je Erakovića precrtao, a Stojića ostavio među odabranima.
Rođeni Beograđanin (26) jedan je od trojice igrača iz superligaških klubova, pored Uroša Spajića i Srđana Mijailovića (obojica Crvena zvezda). I to je uspjeh sam po sebi.
Ali ako se zna da je tek treći učesnik velikog takmičenja u 21. veku koji ne dolazi iz tabora vječitih rivala, a prvi poslije 14 godina, onda je jasno da je Piksi napravio iznenađenje na granici šokantnog.
Prije Stojića, a da nisu dolazili iz Zvezde ili Partizana, deo reprezentacije bili su samo Dušan Petković (OFK Beograd) na Mundijalu 2006. u Nemačkoj i Dragan Mrđa (Vojvodina) na SP 2010. u Južnoafričkoj Republici.
Najnovije vijesti Srpskainfo i na Viberu