Fudbal

(VIDEO) Fijasko od milijardu dolara: Kakvo je to SP kad bi neke od klubova isprašila i Surdulica

Dok FIFA s ponosom predstavlja svoje novo, prošireno izdanje Svjetskog prvenstva za klubove mnogi se pitaju da li je riječ o revolucionarnom iskoraku za svjetski klupski fudbal ili još jednoj politički i finansijski motivisanoj iluziji Đanija Infantina.

(VIDEO) Fijasko od milijardu dolara: Kakvo je to SP kad bi neke od klubova isprašila i Surdulica
FOTO: ANADOLIJA/MIGUEL J. RODRIGUEZ CARRILLO

Na papiru, turnir sa 32 tima, koji se igra u SAD kao svojevrsna uvertira za SP 2026, obećavao je spektakl svjetske klase: velika imena, puni stadioni, vrhunski fudbal.

U stvarnosti, dočekao nas je niz problema koji su jasno razotkrili sve “pukotine” ovog ambicioznog FIFA projekta.

Prazne tribine i tihi protest publike

Jedan od najočiglednijih problema turnira jesu – prazne stolice. Dok su Mesi i Inter Majami privukli mase na svom terenu, mnoge druge utakmice igrane su pred polupraznim ili skoro praznim stadionima.

Posebno poražavajuća bila je slika sa susreta između Ulsana i Mamelodi Sandaunsa, gdje je u trenutku zagrijavanja igrača na tribinama bilo manje od 100 gledalaca.

Uprkos tvrdnjama FIFA da je prodato 1,5 miliona ulaznica, realnost pokazuje slab interes javnosti za utakmice koje ne uključuju evropske ili južnoameričke velikane. Turnir je zamišljen kao globalna proslava klupskog fudbala, ali se u nekim mečevima više osjećao duh amaterske lige nego svjetskog prvenstva.

Naravno, vodeće svjetske agencije prikazuju samo pune stadione, dok ostale skrivaju od javnosti.

Kalendar preopterećen, igrači na ivici izdržljivosti

Jedna od najglasnijih kritika dolazi iz samog srca igre – od igrača i sindikata koji ih predstavljaju. Globalna unija profesionalnih fudbalera FIFPRO već godinama upozorava na „neizdrživi ritam“ sezona. Svjetsko klupsko prvenstvo samo pogoršava situaciju. Nakon naporne sezone u klubu i obaveza prema reprezentacijama, najbolji sada gotovo da nemaju vremena za odmor.

Turnir od mjesec dana smješten je između dvije sezone, bez stvarnog predaha, što povećava rizik od povreda, iscrpljenosti i pada forme. Kevin De Brujne je jednom prilikom slikovito prokomentarisao: „Imamo tri sedmice da se odmorimo i pripremimo za još 80 utakmica“.

Neravnopravan sistem nagrađivanja

FIFA je promovisala turnir kao priliku za ravnomjernu raspodjelu prihoda i šansu da se fudbal razvija na svim kontinentima. Međutim, finansijski podaci govore drugačije. Evropski klubovi, očekivano, uzimaju najveći dio kolača – najbolje rangirani klubovi sa Starog kontinenta dobijaju i do četiri puta više od afričkih, azijskih ili predstavnika Okeanije.

Okland siti, koji je primio 10 golova od Bajerna, dobiće manje od 4 miliona dolara, dok bi Mančester siti i Čelsi mogli otići kući sa više od 100 miliona. Ideja o “ujedinjenju fudbalskog svijeta” pada u vodu kada se vidi kako FIFA raspoređuje svoj milijarderski budžet.

Trojka u pozadini turnira

Još jedan sloj kontroverze odnosi se na političke i poslovne veze u pozadini turnira. Infantino se već godinama trudi ojačati veze s moćnicima, od Donalda Trampa do saudijskog princa Mohameda bin Salmana.

FOTO: DOUG MILLS-POOL/EPA
FOTO: DOUG MILLS-POOL/EPA

Saudijski investicioni fondovi, putem DAZN, praktično su omogućili emitovanje turnira, dok se Saudijska Arabija priprema da ugosti SP 2034.

I dok BBC i druge TV mreže nisu pokazale interes za kupovinu prava, DAZN je uletio s milijardom dolara. Ali iza ove cifre stoji pitanje da li se fudbal pretvara u politički alat i finansijski eksperiment moćnika.

Pročitajte još

Neravnoteža kvaliteta

Ideja o “najboljih 32 kluba svijeta” postaje klimava kada jedan evropski gigant poput Bajerna rutinski demolira Okland siti sa 10:0, tim sastavljen od poluprofesionalaca. Sličnih utakmica je bilo još – bez pravog takmičarskog naboja i sportskog smisla.

Ako su to “najbolji klubovi na svijetu”, gdje je onda smisao takmičenja?

Jedno od najkontroverznijih pitanja vezanih za novi format Svjetskog klupskog prvenstva jeste prisustvo klubova poput RB Salcburga, koji se, realno gledano, nisu istakli kao osvajači evropskih takmičenja niti kao globalni brendovi u svijetu fudbala.

Za razliku od ranijeg formata, gdje su učešće ostvarivali isključivo aktuelni kontinentalni prvaci, FIFA je u novom sistemu uključila i timove koji su najbolje rangirani prema višegodišnjem koeficijentu uspješnosti u kontinentalnim takmičenjima (posebno UEFA Ligi šampiona), ali uz maksimalno dva kluba po državi, osim ako nisu svi kvalifikovani kao šampioni.

U tom kontekstu, RB Salcburg je ušao “na zadnja vrata”, zahvaljujući solidnim rezultatima u Ligi šampiona i činjenici da Austrija nema više od jednog predstavnika – za razliku od, recimo, Engleske, gdje je Liverpul izbačen iz konkurencije jer već imaju Čelsi i Mančester siti.

U raskoraku između vizije i realnosti

Svjetsko klupsko prvenstvo 2025. u SAD, iako ambiciozan po obimu i ideji, pokazuje sve slabosti FIFA: odvojenost od stvarnih problema fudbalske zajednice, komercijalizaciji preko mjere, političke igre iza kulisa i zanemarivanje zdravlja igrača.

Umjesto da zbliži svijet fudbala, ovaj turnir je za sada simbol nejednakosti – kako na terenu, tako i van njega. Ako FIFA ne redefiniše prioritete, pitanje je ne da li će ovaj format opstati, nego koliko će štete nanijeti globalnom sportu prije nego što se uruši sam od sebe. Ipak, s obzirom na to kako razmišljaju u krovnoj kući svjetskog fudbala ne bi čudilo da već na narednom izdanju ovog takmičenja gledamo još više klubova, piše Mondo.

Najnovije vijesti Srpskainfo i na Viberu