Šej Gildžus Aleksander je proglašen za MVP NBA sezone 2024/25 ispred Nikole Jokića, a ta odluka izazvala je burne reakcije i kontroverze širom košarkaškog svijeta.
Iako je Jokić sezonu završio sa istorijskim brojkama, po treći put nije dobio najvrjednije individualno priznanje u NBA ligi, što je izazvalo ogorčenje i među stručnjacima i među navijačima.
Podsjetimo, ovo nije prvi put da je srpski as “pokraden”; u sezoni 2022/23. MVP je pripao Džoelu Embidu, iako je Jokić imao znatno kompletnije brojke i veći uticaj na igru Denvera.
Međutim, Jokić nije usamljen slučaj u istoriji NBA lige. Portal HoopsHype je sastavio listu 15 najkontroverznijih MVP krađa svih vremena, i zanimljivo – iako šokantna, ovogodišnja odluka da se MVP da Šeju, a ne Jokiću, nalazi se tek na 10. mjestu.
U nastavku slijedi lista najvećih “krađa” prilikom dodjele MVP nagrade u NBA ligi.
15. LeBron Džejms (2005/06)
Ko je pobijedio: Stiv Neš
LeBron je te sezone imao 31,4 poena, 7 skokova, 6,6 asistencija i 1,6 ukradenih lopti po meču, šutirao je 48% iz igre i vodio Kavse do skora 50-32. Njegov drugi najbolji strijelac bio je Ilgauskas sa 15,6 poena. Ipak, Neš je kao popularni aktuelni MVP vodio Finiks do 54 pobjede uz 18,8 poena i 10,5 asistencija po meču.
14. Majkl Džordan (1996/97)
Ko je pobijedio: Karl Meloun
Džordan je bio aktuelni MVP, najbolji strijelac lige (29,6), predvodio je Bulse do 69 pobjeda, ali MVP je otišao Melounu. Iako je Meloun imao sjajnu sezonu (27,4 p, 9,9 sk, 4,5 as), Džordan je bez dileme bio najbolji igrač na planeti.
13. Šekil O’Nil (2000/01)
Ko je bio ispred njega: Alen Ajverson, Tim Dankan
Šek je bilježio 28,7 poena, 12,7 skokova, 3,7 asistencija i 2,8 blokada uz 57,2% šuta, ali nije bio MVP. Iako su Lejkersi imali 56 pobeda, Ajverson je osvojio priznanje sa 31,3 poena i jednakim brojem timskih pobjeda. Šek je tada izjavio: “Da ja šutiram 50 puta po meču, davao bih 100”.
12. Karim Abdul-Džabar (1969/70)
Ko je bio ispred njega: Vilis Rid, Džeri Vest
Kao ruki, Karim je bilježio 28,8 poena, 14,5 skokova i 4,1 asistenciju uz 56 pobjeda Milvokija.
Abdul–Džabar je te sezone imao devet utakmica sa više od 40 poena, a najviše je dao 51 poen 21. februara 1970. Možda nisu htjeli da odmah proglase novajliju za najboljeg igrača lige, iako je Abdul-Džabar od starta pokazivao da je spreman za to. Ipak, MVP nagradu nije dobio, iako je igrao bolje od Ves Anselda, koji je osvojio MVP kao ruki dvije godine ranije s lošijim statistikama.
11. Nikola Jokić (2022/23)
Ko je pobijedio: Džoel Embid
Jokić je imao 24,5 poena, 11,8 skokova, 9,8 asistencija i 1,3 ukradene uz 63,2% šuta. Denver je s njim imao skor 48-21, bez njega 5-8. Ipak, nagrada je otišla Embidu.
10. Nikola Jokić (2024/25)
Ko je pobedio: Šej Gildžus-Aleksander
Nevjerovatna sezona Jokića: 29,6 poena, 12,7 skokova, 10,2 asistencije (tripl-dabl prosjek, prvi centar u istoriji), 1,8 ukradenih lopti, 57,6% šuta iz igre i 41,7% za tri. Statistički bez premca, ali MVP je ipak otišao Šeju.
9. Majkl Džordan (1986/87)
Ko je pobijedio: Medžik Džonson
Džordan je prosječno bilježio 37,1 poen, 5,2 skoka, 4,6 asistencija, 2,9 ukradenih i 1,5 blokada po meču. Međutim, Bulsi su imali samo 40 pobjeda, što je vjerovatno presudilo u korist Medžika.
8. Karim Abdul-Džabar (1972–73)
Ko je bio ispred njega: Dejv Kovens
Usred perioda u kojem je osvajao tri MVP titule u četiri sezone, Abdul-Džabar je završio drugi u glasanju 1973. godine, izgubivši od legende Seltiksa Dejva Kovensa, koji je bilježio 20,5 poena, 16,2 skoka i 4,1 asistenciju po meču u ekipi sa 68 pobjeda. Za poređenje, Abdul-Džabar je te sezone prosječno postizao 30,2 poena, 16,1 skok i 5 asistencija uz šut iz igre od 55,4%.
Zanimljivo, Abdul-Džabar je te sezone bio u prvoj petorci NBA lige, dok je Kovens bio u drugoj. To je možda pokazatelj da bi, da su tada mediji birali MVP kao danas, Abdul-Džabar vjerovatno osvojio nagradu.
7. Lebron Džejms (2017–18)
Ko je bio ispred njega: Džejms Harden
U sezoni 2017–18, Džejms je završio kao drugi u glasanju za MVP, iza Džejmsa Hardena, i rezultat nije bio naročito tijesan. Bez obzira na to ko je više zaslužio MVP te godine, nema sumnje da je Džejms imao spektakularnu sezonu – bilježio je više od 27 poena, 8 skokova i 9 asistencija po utakmici uz šut iz igre od 54%. Uzevši u obzir da je te sezone šutirao pet trojki po meču, njegovo šutersko umijeće je bilo još impresivnije.
Ipak, pošto su Kavalirsi imali prosječnu sezonu, a Harden bio najbolji igrač Hjustona sa 65 pobjeda, Džejms je ostao bez MVP priznanja.
Napredne statistike su podržavale izbor – iako je Džejms imao bolji VORP, Harden je imao prednost u BPM i WS/48.
6. Majkl Džordan (1988–89)
Ko je bio ispred njega: Medžik Džonson
Džordan nije ponovio uspjeh 1988–89, iako je predvodio ligu sa 32,5 poena po utakmici, uz rekordnih 8 asistencija i skokova, te 2,9 ukradenih lopti. Bez dileme, to je jedna od najjačih sezona u istoriji igrača koji nisu osvojili MVP.
5. Majkl Džordan (1989–90)
Ko je bio ispred njega: Medžik Džonson, Čarls Barkli
I naredne sezone, 1989–90, mnogi nisu bili uvjereni da Džordan može da osvoji titulu, pa nije završio ni kao drugi u glasanju – bio je treći. Igrao je svih 82 utakmice, predvodio ligu sa 33,6 poena i 2,8 ukradenih lopti po meču, a šutirao je 52,6% iz igre i predvodio Bulse do skora 55–27.
To je bilo dovoljno samo za treće mjesto u MVP glasanju te godine.
4. Vilt Čemberlen (1960–61)
Ko je bio ispred njega: Bil Rasel, Bob Peti, Elgin Bejlor
Spremite se da često čitate ime Vilta Čemberlena. Imao je brojne sezone sa nevjerovatnim brojkama, ali nije osvajao MVP priznanja, djelimično i zato što su tada igrači birali pobjednika, a ne mediji.
U sezoni 1960–61, Čemberlen je imao 38,4 poena i 27,2 skoka po meču – brojke su bile vodeće u ligi – uz 51% šuta iz igre.
I pored toga, završio je četvrti u MVP glasanju! Zanimljivo, bio je u prvoj petorci lige ispred Rasela, što pokazuje da su ga tadašnji novinari više cijenili nego sami igrači.
USWBA (udruženje košarkaških novinara) ga je tada stavilo na drugo mjesto, iza Rasela.
3. Vilt Čemberlen (1962–63)
Ko je bio ispred njega: Bil Rasel, Elgin Bejlor, Oskar Robertson, Bob Peti, Džeri Vest, Red Ker
U sezoni 1962–63 Čemberlen je imao drugi najveći prosjek poena u istoriji – nevjerovatnih 44,8 poena i 24,3 skoka po meču! Ipak, San Francisko Voriorsi su završili sa 31–49 i nisu ušli u plej-of, pa nije osvojio MVP.
Završio je sedmi u glasanju, čak i iza Reda Kera.
Zanimljivo, čak ni mediji nisu smatrali da zaslužuje MVP – USWBA ga je stavila tek na peto mjesto.
2. Vilt Čemberlen (1963–64)
Ko je bio ispred njega: Oskar Robertson
Godinu dana kasnije, Čemberlen je ponovo bio najbolji strijelac sa 36,9 poena i najbolji skakač sa 22,3 skoka po utakmici. Imao je devet mečeva sa najmanje 50 poena i tri utakmice sa po 59.
USWBA mu je dodijelila MVP priznanje te godine, za razliku od NBA glasanja.
1. Vilt Čemberlen (1961–62)
Ko je bio ispred njega: Bil Rasel
Ovo je vjerovatno najšokantnija sezona u kojoj neko nije postao MVP. Čemberlen je 1961–62 bilježio 50,4 poena i 25,7 skokova po utakmici, uz 50,6% šuta. Njegov tim imao je skor 49–31, što nije loše.
Ipak, MVP je pripao Bilu Raselu. Čemberlen je bio u prvoj petorci lige ispred Rasela.
Čak ni USWBA nije glasala za njega, već za Rasela.
Bez obzira na sve, danas se ta sezona smatra najboljom u istoriji među onima koje nisu nagrađene MVP titulom, prenosi Telegraf.
Najnovije vijesti Srpskainfo i na Viberu