Prošle godine je postao najmlađi broj 1 u istoriji a u nedjelju je u Madridu postigao još jedan podvig. Prvi je teniser ikada koji je iz svojih prvih pet finala na takozvanim velikim turnirima (gren slemovi, završni Masters i mastersi 1.000) izašao sa titulama.
Nikome u istoriji nije pošla za rukom takva uspješnost. Alkaras je već osvojio jedan gren slem (Ju-Es open) i četiri mastersa (Majami, Indijan Vels i dva puta Madrid).
– Vrlina da mogu da igram bolje u najvažnijim trenucima, odgovorio je na pitanje šta mu omogućava osvajanje najvećih titula – počeo je Alkaras.
– Mislim da ja rastem u takvim trenucima, da tada igram drugačije od većine tenisera. Zato sam igrač za finala – kaže mladi Španac.
Ima još jednu vrlinu važnu za ovakve uspjehe.
– Mogu da pobjeđujem i kada igram loše. Oko 80 odsto partija tokom godine ne odigra se na maksimalnom nivou. Pobjede u takvim mečevima se računaju duplo, jer naučiš kako da savladaš problem – završio je Alkaras.
Ako bude slavio i u sljedećem finalu nekog mastersa 1.000, izjednačiće i rekord Džima Kurijera i Majkla Čenga koji su dobili prvih pet finala na ovom takmičarskom nivou. Međutim, nijedan od Amerikanaca nije uspio da postigne isto što i Španac – da pobijedi u prvih pet finala velikih turnira, dakle računajući i ostala najveća takmičenja.
Kurijer je seriju trijumfa na masterima prekinuo porazom u meču za pehare na Ju-Es openu 1991, dok je Čeng to isto uradio na Gren slem kupu u Minhenu, turniru koji je početkom devedesetih bio sličan završnom Mastersu i tada je imao najveći nagradni fond u istoriji.
S druge strane, da Alkarasovi startni uspjesi ne moraju mnogo da znače, najbolji je primjer Novak Đoković. On je prvo finale na mastersima, u Indijan Velsu 2007, izgubio pa ipak je rekorder u broju ovih titula. Nole je izgubio i prvo gren slem finale, na Ju-Es openu iste godine, pa ipak je sada, sa Rafaelom Nadalom, rekorder i po broju trofeja na ovom turnirskom nivou.
Isto važi i kada su u pitanju oreoli najmlađih šampiona. Čeng je sa 17 godina i 110 dana najmlađi gren slem pobjednik u istoriji, a poslije tog senzacionalnog trijumfa na Rolan Garosu 1989, nije podigao nijedan trofej na turnirima velike četvorke. Igrao je još tri finala, ali je uvijek otišao kući pognute glave, prenosi Sportklub.
Najnovije vijesti Srpskainfo i na Viberu