Žil Rime je 1919. izabran za predsjednika Fudbalskog saveza Francuske, da bi dvije godine kasnije postao prvi čovjek svjetskog fudbala.
Od tog momenta Rime je, kao predsjednik FIFA, krenuo da od svih svjetskih zemalja traži podršku kako bi organizovao Svjetski kup. Nije naišao na odobravanje ogromne većine današnjih svjetskih fudbalskih velesila poput Engelske, Španije Njemačke, Italije…
Mnogi su olako odbijali tu mogućnost. Niko nije vjerovao da bi moglo da se održi jedno takvo takmičenje; smatrali su ga i suvišnim. Rimeov prijedlog odbijali su pravdajući se činjenicom da već postoji jedan fudbalski turnir, koji se igra na Olimpijskim igrama. Ipak, Olimpijada je u to vrijeme bilo takmičenje gdje su nastupali sportisti amateri, a Rime je želio takmičenje nacionalnih timova iz svih krajeva svijeta, za koje bi nastupali u to vrijeme profesionalni fudbaleri.
Konačno odluka u Barseloni
Borba je trajala punih šest godina i na kraju se isplatila. Selekcija Urugvaja osvajala je prva mjesta na Olimpijadama 1924. i 1928, pa su u ovoj zemlji, poslije ovih uspjeha, odlučili da podrže prijedlog francuskog advokata.
Tako je 18. maja 1928. godine u Barseloni na Kongresu FIFA odlučeno da se održi Svjetsko prvenstvo. U odluci je pisalo da će se Mundijal odigrati 1930. godine, a za domaćina je određen Urugvaj.
Zapisano je da su se delegati prilikom određivanja domaćina vodili sa dvije stvari. Prva je to što je Urugvaj dvostruki pobjednik na fudbaslkim turnirima igranim na Olimpijadama, a druga je što je ova zemlja upravo te 1930. slavila 100 godina od sticanja nezavisnosti.
Veliki bojkotovali
Englezi, Italijani, Španci i Nijemci ni poslije Kongresa u Barseloni nisu prihvatili poziv da dođu u Urugvaj pa je Rime sa saradnicima krenuo u akciju traženja reprezentacija koje bi uzele učešće.
Na kraju uspjeli su da obezbijede dolazak 13 selekcija. U Montevideo su doputovali Brazil, Argentina, Francuska, Čile, Meksiko, Jugoslavija, Bolivija, Rumunija, Peru, SAD, Paragvaj i Belgija.
Jugosloveni podijeljeni
U predvečerje Mundijala u Urugvaju fudbalsku Jugoslaviju potresao je sukob na relaciji između Beograda i Zagreba. Naime, tadašnji NSJ (Fudbalski savez) je trebalo da se preseli iz glavnog grada Hrvatske u glavni grad Jugoslavije. U Zagrebu na to nisu htjeli da pristanu, pa su odlučili da njihovi igrači bojkotuju reprezentaciju i nastup u Urugvaju.
U Beogradu su odlučili da ne izigraju dogovor sa Rimeom pa su pod državnu zastavu pozvali igrače iz Srbije. Bili su to uglavnom fudbaleri tadašnja dva najveća kluba, BSK i Jugoslavije.
Putovanje brodom do Montevidea trajalo je skoro tri sedmice. Igrači su, pod dirigentskom palicom selektora Boška Simonovića, trenirali na palubi broda.
Jugoslavija je smještena u B grupu s Brazilom i Bolivijom, a prvu utakmicu na Mundijalima odigrali smo protiv Brazila 14. jula i pobijedili sa 2:1, golovima Tirnanića i Beka. Svoju prvu utakmicu na Mundijalima Jugoslavija je odigrala u sastavu: Jakšić, Ivković, Mihajlović, Arsenijević, Stevanović, Đokić, Tirnanić, Marjanović, Bek, Vujadinović, Sekulić.
Nakon Brazila savladana je sa 4:0 i selekcija Bolivije, pa je Jugoslavija takmičenje u grupi završila ubjedljivo na prvom mjestu.
Uslijedilo je polufinale protiv Urugvaja i poraz od 6:1. Zapisano je da su Jugosloveni oštećeni u tom polufinalu i da su ih sudije pokrale.
U A grupi Argentina je sa maksimalnih šest bodova bila ispred Čilea Francuske i Meksika. U grupi C Urugvaj je bio ispred Rumunije i Perua, a pobjednik grupe D bila je selekcija SAD, koja je u dvije utakmice savladala Paragvaj i Belgiju.
U prvom polufinalu Urugvaj je savladao Jugoslaviju sa 6:1, a u drugom je identičnim rezultatom Argentina nadigrala SAD.
U velikom finalu domaćin Urugvaj trijumfovao je nad Argentinom sa 4:2 i tako ušao u istoriju kao prvi pobjednik Mundijala.
Loren ušao u istoriju
Francuski reprezentativac Lusijan Loren bio je strijelac prvog gola na Mundijalima. On je u utakmici protiv Meksika u 19. minutu postigao vodeći gol za svoju selekciju. Ovaj meč Francuska je dobila rezultatom 4:1.
Ovaj Mundijal je ušao u istoriju i zbog činjenice da su na njemu igrale samo četiri reprezentacije iz Evrope. Čast našeg kontinenta u Montevideu branili su Jugoslavija, Francuska, Rumunija i Belgija.
Postignuto 70 golova
Na prvom Mundijalu odigrano je ukupno 18 utakmica i postignuto 70 golova, ili u prosjeku 3,90 po jednom meču! Najbolji strijelac, ujedno i igrač ovog Mundijala, bio je Giljermo Stabil iz Argentine, koji je osam puta tresao protivničku mrežu.
Ukupno, sve mečeve u Montevideu posmatralo je sa tribina 434.500 gledalaca ili u prosjeku nešto više od 24.000 po utakmici.
Najnovije vijesti Srpskainfo i na Viberu