Ali bilo je to premijerno učešće u Ligi šampiona i nekako je vladala bolja atmosfera u zvezdaškom puku nego danas. Niko nije brenovao ni Jirgena Klopa, ni Liverpul, postojala je vjera da spartanska falanga Vladana Milojevića može da napravi senzaciju decenije.
I bilo je tako. I bio je Milan Pavkov. I bile su čudesne odbrane Milana Borjana. I bila je partija karijere Dušana Jovančića, koji se našalio sa tržišnom vrijednošću Adama Lalane. I bio je onaj šeretski mig Slavoljuba Srnića uperen ka Sadiju Maneu u zaustavnom vremenu, kao testament jedne velike utakmice.
I bila je krcata Marakana.
Od tada, pa do današnjeg dana 6. novembar se među navijačima Crvene zvezde slavi kao Pavkovdan. Liverpulov skalp postao je referentna tačka, nešto čemu treba težiti, bez obzira koliko je to realno.
Crvena zvezda i dalje čeka tako veliki trijumf, iako je u međuvremenu srpski šampion pod Dejanom Stankovićem dočekao dva proljeća u Evropi, igrao vanserijske dvomeče protiv Milana i Glazgov Rendžersa. Nedostaje “novi Liverpul”… Sklap koji će ući u istoriju Crvene zvezde.
Lajpcig bi bio takav, iako koroporacijski klub iz Saksonije ne može da bude u ravni sa Liverpulom, jasno je da bi tri boda ekipe Baraka Bahara donijela više od mira. Crvena zvezda bi velikim iznenađenjem došla u situaciju da pojuri čak i drugo mjesto. Mada su kalkulacije jasne, bez obzira na sutrašnji ishod, ključni meč vrijedan evropskog proleća igraće se u Bernu.
Atmosfera nije ni nalik onoj iz jeseni 2018. godine. Kiksevi u Superligi stavili su pod sumnju čitav projekat sa Baharom kao trenerom i osvježenim timom. Mada, koliko god to kontradiktorno zvučalo Crvena zvezda je u dosadašnjem dijelu sezone ostavila mnogo bolji utisak u Ligi šampiona, piše Mocart sport.
Čak je u Lajpcigu odigrala takmičarsku utakmicu, bila živa do 85. minuta, šutirala 16 puta ka golu domaćina.
Postoji samo jedan znak pored puta koji obećava reprizu Liverpula i sličan scenario. Tada je iz kože totalnog autsajdera, milionera iz blata, Milan Pavkov postao evropski heroj. Imao je sreće napadač iz Begeča, a sa njim i Vladan Milojević, da se pred Liverpul povrijedi Ričmond Boaći. Ali rijetko ko je vjerovao u Pavkova, mada je on bio talisman i u Salcburgu. I tamo je otišao pukom igrom slučaja, jer se povrijedio Nikola Stojiljković i ostavio prazno mjesto u avionu. Tokom ljeta, koje je prethodilo Liverpulu, Pavkov je bio bliži pozajmici nego ostanku. Postoji ta anegdota da je trener jednog superligaškog kluba zvao Mitra Mrkelu u potrazi za špicem, dobio je odgovor da bi Pavkov mogao da im pomogne, a onda je uslijedila rečenica, koja iz ove perspektive, izgleda komično.
– Mito, molim te, ja sam bio siguran da si ozbiljan čovjek.
Nije baš autsajder kao Pavkov, ali mladi Jovan Mijatović je nova snaga koja bi mogla da se pojavi u duelu sa Lajpcigom i ispiše holivudsku priču. Kao zalog za budućnost, tek punoljentni dječak, tokom rane jeseni provodio je vrijeme igrajući za omladinski tim Crvene zvezde i Grafičara. Konkurencija, posebno poslije dolaska Šerifa Endijaja, postala je jaka… Ali Mijatović je na prst koji je dobio spletom okolnosti, odgovorio uzimanjem kompletne šake.
Tokom oktobra davao je golove na svim frontovima. Pogađao je za omladinsku reprezentaciju Srbije protiv Italije čak tri puta u dvomeču, davao je golove omladincima Mančester sitija i Jang Bojsa. A imao je konkretan učinak i u prvom timu. Praktično je spasao Bahara trzajem glavom protiv Javora, potom je pogađao i protiv Trajala i na kraju Radnika.
Za 263 minuta u Superligi postigao je tri gola. Ukupno je šest puta pogađao mrežu rivala u svim takmičenjima od početka sezone… Gledajući konkretan učinak zaslužio je da počne meč sa Lajpcigom, mada je realnije da šansu dobije sa klupe. Baš kao u Njemačkoj, kada je sa Vladimirom Lučićem i Kostom Nedeljkovićem ubrzao tim.
Djeluje da će neko od Zvezdine djece početi meč. Mogao bi u ogledalu Milana Pavkova da se vidi Jovan Mijatović.
Najnovije vijesti Srpskainfo i na Viberu